Wesprzyj naszą inicjatywę i pomóż zawalczyć o poprawę komfortu życia naszej mamy!

Każdy z nas ma swoje marzenia...

Jedni mają mniejsze, a inni większe. Ja mam jedno. Moim marzeniem jest zdrowie najważniejszej dla mnie osoby, czyli mojej mamy. Niestety to marzenie nie jest do zrealizowania. Przez splot wydarzeń oraz pojawiających się coraz to nowych przypadłości zdrowotnych, jedyną możliwością jest realizacja szeregu działań, które mogą zapewnić poprawę komfortu jej codziennej egzystencji.

Wszystko zaczęło się w sierpniu 2006 roku. Pamiętam doskonale ten okres w życiu. Nasza kochana i energiczna mama przeszła lewostronny udar i z dnia na dzień zaczęła gasnąć w oczach. Taki rozwój sytuacji spowodował diametralną zmianę funkcjonowania całej naszej rodziny. Mama z dnia na dzień przestała chodzić oraz wykonywać podstawowe czynności. Zdiagnozowano u niej dystrofię mięśniową, ale pomimo tej wiadomości nie załamała się i każdego dnia obdarzała nas ogromną dawką ciepła, miłości i zrozumienia. Wtedy to my, dzieci i nasz tata, musieliśmy stanąć na wysokości zadania i zrobić wszystko, żeby jak najlepiej się nią zaopiekować.

Mama jest dzielną i wytrwałą osobą, która nie pokazuje po sobie bólu. Na co dzień opiekuje się nią tata, który poświęcił na to kilkanaście lat swojego życia. Obdarza mamę olbrzymią dozą troski, a swoje potrzeby odkłada na dalszy plan. Tata robi co może, ale ostatnie lata były dla nas mniej łaskawe. W 2019 roku mama trafiła do szpitala z ostrym zapalaniem trzustki. Odnowiła się u niej choroba wrzodowa. Musiała przejść poważną operację odźwiernika. Operacja przebiegła pomyślnie, ale w konsekwencji zabiegu praca innych narządów wewnętrznych została zaburzona. Przez ponad miesiąc była karmiona poza jelitowo. Mama musiała na stałe zacząć przyjmować leki na serce oraz insulinę na cukrzycę typu B. W tamtym momencie po raz drugi bałam się o jej życie. Lekarze robili co mogli, ale do obecnych na tamten moment schorzeń dołączyła obustronna kamica nerkowa oraz nefrostomia prawej nerki. Po tym epizodzie mama jeździła co dwa miesiąca do szpitala na wymianę cewnika w nerce. Specjaliści mieli dobre prognozy co do funkcjonowania organu, natomiast w kwietniu 2022 po tomografii komputerowej ich przewidywania uległy całkowitej zmianie. Prawa nerka przestała funkcjonować. Zaplanowano operację usunięcia kamieni z funkcjonującej lewej nerki.

Chciałabym dać mamie więcej powodów do radości, motywacji do życia i wiary w lepsze jutro. Wiem, że jednym z nich byłby zakup elektrycznego wózka elektrycznego, który „postawiłby ją na nogi” i choć na chwilę dał jej poczucie normalności oraz niezależności w funkcjonowaniu. Dodatkową pomocą byłoby przystosowanie mieszkania do potrzeb osoby niepełnosprawnej i o to też walczymy.

\Wierzę, że wspólnie uda się nam osiągnąć te cele. „Pomoc jednej osobie nie zmieni całego świata, ale może zmienić świat dla jednej osoby”.

Dziękujemy wszystkim za okazane wsparcie i wielkie serce.

Jesteśmy wdzięczni za okazaną empatię i przyczynienie się do poprawy komfortu życia naszej mamy!