Znaleźliśmy Pupiego dokładnie 1 stycznia w miejscowości Saranda w Albanii. Płakał na opuszczonej budowie tak głośno, że nie dało się go nie zauważyć. Był przerażony i głodny, wciśnięty w kąt ze strachu, drżący i zalękniony. Ten mały dzielny chłopak próbował nas gryźć i atakować, ale po kilku chwilach dał się wziąć na ręce. Zabraliśmy to niespełna 3-tygodniowe maleństwo do hotelu i znaleźliśmy najlepszą możliwą pomoc. Wszystko to dzięki pospolitemu ruszeniu ludzi, którym nie jest obojętny jego los.

Dzielnie zniósł ponad 5 godzin podróży do Tirany, badanie i wszczepienie mikrochipa. Odzyskał werwę i apetyt. Mam nadzieję, że nigdy nie straci zaufania do ludzi.

Dziś, po załatwieniu wszelkich formalności, zrobieniu wszystkiego, co zrobić byliśmy w stanie, spróbujemy z nim przekroczyć granicę. W Polsce znajdzie bezpieczne schronienie.

Zaopiekowanie się Pupim kosztuje sporo (wizyta u weterynarza, wyrobienie dokumentów, przejazdy taksówką po Tiranie, zakup transportera etc.). Wszystko to, co będzie nadwyżką na koncie Pupiego, przekażemy na biedne bezdomne albańskie psy. Pójdą do tej garstki ludzi, którzy są tu z nie lada wyzwaniem zupełnie sami.

Przede wszystkim trzymajcie za Pupiego kciuki.