Agnieszka walczy z rakiem piersi. Jest w trakcie eksperymentalnego leczenia. Ma ona szansę na terapię immunologiczną za granicą, jednak koszt tej terapii to 20 000 zł miesięcznie. Rodzina nie jest w stanie zgromadzić takich środków. Dajmy Agnieszce szansę na drugie życie! Błagam pomóżcie!!

Agnieszka w zeszłym roku - uśmiechnięta, pełna energii, biegająca z dziećmi po parku

Agnieszka obecnie - wycieńczona chorobą ale ciągle uśmiechnięta

Agnieszka jest moją przyjaciółką ze studiów. Znamy się od ponad 20 lat. To ona pierwsza pokazała mi, że wyjazd za granice Polski autem jest super :-) Jeszcze nie dawno jeździłyśmy w góry, świętowałyśmy narodziny jej dzieci - 7-letniego Ignacego i 3-letniej Otylki.

Agnieszka zawsze była chętna do pomocy innym. Z głową pełną pomysłów i swoją energią pokonywała wszystkie bariery. Teraz jednak znalazła się po drugiej stronie barykady i potrzebuje pomocy. Diagnoza: rak piersi z przerzutami do wątroby - nie można operować.

Obecnie jej szansą jest immunologiczna terapia za granicą.

Pomóżcie nam walczyć o życie Agnieszki!

Nie możemy się poddać!

Kilka słów od Agnieszki

Jestem bardzo pogodną osobą. Bardzo lubię ludzi. Trwałe i szczere relacje cenię sobie najbardziej. Właśnie teraz doświadczam jak to jest kiedy to nie ja wspieram innych, lecz inni wspierają mnie. Dziwne uczucie.

Na początku pojawiła się okrągła zmiana zaraz pod skórą. Nie, nie, wcale nie w piersi. Nad nią. Stąd liczyłam, że to tłuszczak albo włókniak. Zmiana zaczęła w pewnym momencie bardzo szybko rosnąć. Potem wszystko potoczyło się już jak w typowym scenariuszu. Diagnoza to złośliwy zaawansowany nowotwór piersi. Potrójnie ujemny.

Na co potrzebuję zbierać środki? Lekarstwa, rehabilitację, wsparcie psychologiczne, wsparcie żywieniowo- dietetyczne, to co związane bezpośrednio z chorobą. Spada mi często hemoglobina. A brak dobrych wyników krwi skutkuje przerwą w leczeniu. Wtedy mam zabierane leki.

Cóż można napisać więcej… Obudziłam się dziś o 4 rano. Boli. Słyszę śpiew ptaków za oknem i czuję łzy na policzkach. O 7 przytulę dzieci. Mąż przyniesie śniadanie.

Kolejny dzień wiary, że jeszcze zdążę…. wygrać życie.