Cześć mam na imię Rubi, jestem mały, wielkości jamnika i jak można zauwarzyć, należe do grupy seniorów. Do schroniska trafiłem 14 listopada 2019 roku, zostałem przywieziony z interwencji z okolic ul. Grota Roweckiego, właściciele zostali eksmitowani z mieszkania. Prawdopodobnie zrobili mi miejsce na strychu w jednej z klatek schodowych, ponieważ nie chcieli mnie oddać do schroniska. Lecz nie mogłem się tak błąkać bez nadzoru. Ostatecznie zamieszkałem w schronisku, nie byłem tym zachwycony. Wręcz przeciwnie wyłem, a jak ktoś wchodził i chciał do mnie się zbliżyć, to robiłem wieelkie oczy. Bałem się, nie wiedziałem czego mam się spodziewać. Unikałem wszystkiego i wszystkich, a kiedy wychodzili, znowu wyłem. Obecnie mieszkam z jednym kolegą, który pomaga mi powoli przyzwyczajać się do rzeczywistości i rytuałów schroniskowych, a przy tym pomocny jest również w nabieraniu pewności siebie i dobrego nastawienia do pracowników i wolontariuszy. Posiadam aktualne szczepienie, odrobaczenie zostałem również zaczipowany. Jestem już po zabiegu kastracji.