To był czwartek – 7 lutego 2019 roku – dzień jak każdy inny. Nikt nie spodziewał się, że wieczór tak drastycznie zmieni życie mamy i całej naszej rodziny… Monika miewała migreny, sądziła, że to po prostu ten gorszy okres… Jednak wieczorem czuła się jeszcze gorzej. Zaczęła wymiotować, drgały jej powieki, opadł kącik ust. Przyjechała karetka na sygnale a ona straciła przytomność i już się nie obudziła...

Była to jedna z najgorszych sytuacji, która nie powinna się wydarzyć. Pomimo szybkiej interwencji pogotowia i zespołu lekarzy w szpitalu, nie udało się powstrzymać jednego z najgorszych udarów – udaru pnia mózgu. Z godziny na godzinę jej stan pogarszał się, pojawiły się zaburzenia oddychania, porażenie czterokończynowe, brak świadomości. Umieszczono ją na OIOM-ie i zaintubowano. Od tego momentu Monika była w śpiączce, a cała rodzina w szoku...

Monika przebyła długą drogę od miesiąca pobytu w szpitalu przez roczny pobyt w ośrodku wybudzeniowym gdzie odzyskała świadomość, pobyty na oddziale rehabilitacyjnym aż po powrót do domu i dalszą walkę o dawne życie u boku najbliższych. Każdego dnia Monika zmaga się z porażniem czterokończynowym a codzienne ćwiczenia z rehabilitantami oraz logopedą są niezwykle kosztowne. Ale my nie poddajemy się, walczymy wspólnie i staramy się być szczęśliwi pomimo tak ciężkiej sytuacji.

Prosimy o wpłaty o każdej kwocie bo wierzymy, że siła jest w ilości wpłat a nie ich wysokości. Zbierana poprzez zrzutkę kwota jest kwotą potrzebną na opłacenie rocznej rehabilitacji Moniki. Pozwólcie powalczyć jej kolejny rok <3