Cześć! Marcus jest z nami od maja, a już nie wyobrażamy sobie bez niego życia.

Marcus urodził się na gospodarstwie rolnym, gdzie warunki życia nie sprzyjały zwierzętom. Jego mama miała pasożyty, które przekazała wszystkim swoim szczeniakom, w tym Marcusowi. Właściciel gospodarstwa, choć nie zły z natury, nie miał wystarczającej wiedzy i środków, by odpowiednio zadbać o zdrowie piesków. Marcus był karmiony tanią, niskiej jakości karmą, co dodatkowo obciążało jego już osłabiony organizm. Miał silnie wzdęty brzuszek i silny łupież. Jednak, gdy nas zobaczył, usiadł przy nas i pociągnął za włosy. Wiedzieliśmy, że nie będzie łatwo, ale że musimy zostać rodziną.

Gdy Marcus trafił do nowego domu, już pierwszej nocy było jasne, że coś jest nie tak – jego brzuszek był napięty i sprawiał mu ból. Spędziliśmy długie godziny, masując go delikatnie, by przynieść mu ulgę. Następnego dnia poszliśmy do weterynarza, gdzie potwierdziły się nasze obawy – Marcus był chory, a jego dieta była nieodpowiednia. Zmieniliśmy mu karmę na lepszą, bogatą w składniki odżywcze, których Marcus wcześniej nie znał. Jego zdrowie zaczęło się poprawiać, a po około miesiącu uporczywy łupież, będący oznaką jego wcześniejszego stanu, zniknął.

Niestety, nie był to koniec kłopotów. Mimo, że Marcus nabierał sił, a w Psim Przedszkolu nasz "synek" był prymusem i ulubieńcem behawiorystów, zauważyliśmy, że ma trudności z poruszaniem się. Zaniepokojeni, udaliśmy się z nim do ortopedy. Po wykonaniu zdjęcia rentgenowskiego otrzymaliśmy diagnozę – Marcus cierpi na poważne problemy z biodrami, które wymagają natychmiastowej interwencji chirurgicznej. Lekarz wyjaśnił, że operacja obu bioder daje Marcusowi ogromne szanse na normalne, bezbolesne życie, ale musimy działać szybko. To nasz kluczowy moment – szanse Marcusa na pełne wyzdrowienie są wysokie, ale czas gra na niekorzyść. Operacja już za tydzień.

Zdeterminowani, by dać najlepsze możliwe życie, zaczęliśmy natychmiast przygotowywać się do operacji. Część kosztów na pewno pokryje pożyczka bankowa, ale może uda nam się zebrać choć część środków wspólnymi siłami. Przed nami długa droga, ale widzimy też nadzieję na przyszłość, w której Marcus będzie mógł biegać i bawić się bez bólu, ciesząc się życiem, na jakie zasługuje każdy pies.