Ten mężczyzna przeżył wczorajszy atak rakietowy Rosji na Lwów – wyciągnęli go z gruzów kamienicy – pod tymi gruzami została jego żona oraz trójka córek.

Zakrwawiony, stara się pomóc w odgruzowaniu, chce walczyć o życie swoich bliskich – ratownicy go odsuwają. Jego żona i córki nie żyją (zdjęcia ciał też są, niestety, na twitterze)

Już wczoraj padły te informacje, ale nie mogę przestać myśleć o tym filmie, o tym, co na nim widać, czy co ja w nim widzę.

Byłem we Lwowie nie raz, to tak blisko, że łuny wybuchów widać z Polski. Nie słychać jednak krzyków ludzi. Nie ma co odwracać wzroku, patrzeć w inną stronę. Widząc takie cierpienie, na pewno u większości ludzi włącza się bunt i chęć pomocy – to przecież normalna reakcja. Tak sobie myślę, że dlatego właśnie tak ważne jest, aby nie odwracać wzroku, nie akceptować tej rzeczywistości. I stąd te posty, stąd te zrzutki

Wiem, że poprzednią zrzutkę robiłem bardzo niedawno, więc nie oczekuję cudów. Sam teraz nie mam już żadnych pieniędzy, ale za tydzień coś chyba się uda. Mój przyjaciel @Bohdan Holovko jest z Lwowa i organizuje właśnie zrzutkę na pomoc oddziałowi, z którym współpracuje od dawna (w przeszłości część naszych zrzutek też szła na inicjatywy Bohdana). Będę starał się pomóc i zachęcam Państwa dalszej pomocy (link w opisie).