Nikoś (Antoś) w lipcu tego roku skończył 3 latka – to nasz najukochańszy jedyny “skarb”. Zawsze pełen radości, energii, ciekawości w poznawaniu świata i ludzi. Komunikatywny i żywiołowy chłopiec. Kochany przez wszystkich “nasze oczko w głowie”. Mała istotka, a wszystkim przynosiła wiele radości i szczęścia. Wystarczyło jedno spojrzenie na niego i świat zaczynał nabierać barw.

Jedna chwila i zmieniło się całe nasze życie. Najpierw infekcja, gorączka i ta straszna diagnoza. Teraz z jego oczek możemy wyczytać tylko smutek, cierpienie, strach i ból. Ale tę drogę musi przejść żeby żyć, a my będziemy razem z nim.

Pochodzimy z Ostrołęki. Jesteśmy młodymi rodzicami. Cały czas poświęcamy naszemu synkowi. To są dla nas bardzo trudne i ciężkie dni. Pomaga nam przeżyć i wytrzymać to wszystko nasza rodzina. Mieliśmy wiele planów i marzeń – teraz mamy tylko jedno – “żeby nasz synek wyzdrowiał”, niczego więcej nie pragniemy.

30 maj (wtorek) 2023 – ta data utkwi nam w pamięci do końca życia. W ciągu kilku sekund świat nam się “zawalił”, a czas się zatrzymał. Zapadł wyrok – ostra białaczka limfoblastyczna. Na początku było niedowierzanie, zaskoczenie, ale stało się to prawdziwą rzeczywistością.

Teraz czeka nas wielomiesięczna walka w Uniwersyteckim Dziecięcym Szpitalu Klinicznym w Białymstoku. Rozpoczęło się leczenie chemioterapią. Będziemy walczyć dla naszego synka, nie możemy się poddawać. Wierzymy, będziemy wierzyć, że się uda, że będzie zdrowy.

Bardzo prosimy o modlitwę.

Dziękujemy za wszelkie dobro.