Oto mój tegoroczny 'prezent urodzinowy' - kotka Władysława. Planowałam złapać rudego kocurka z ogrodu na kastrację, ale do klatki łapki weszła ONA - brudna, zaropiała, zgarbiona, przerażona, ale ponad wszystko bardzo głodna kotopodobna istota. Zamiast szybkiej kastracji wyszedł nam tygodniowy pobyt w klinice weterynaryjnej, kastracja, sanacja z ekstracją zębów i długa rekonwalescencja, w trakcie której leczyliśmy jeszcze koci katar. No i oczywiscie nieplanowany rachunek do kompletu - 1225zł.

W czasie, gdy Władysława przechodziła rekonwalescencję w mojej sypialni, Rudy kocurek znikł. Gdy wrócił, trudno było go poznać. Wychudzony, brudny, ledwo widzący na oczy przez wysunięte trzecie powieki, poruszający się z trudem na sztywnych nogach... Był tak głodny, że bez namysłu wczołgał się do klatki łapki wiedziony zapachem tuńczyka. Od razu do weta na wstępne oględziny. Odswiętnie ubrani ludzie nieśli koszyczki ze święconką do kościoła, a my wieźliśmy zapchlonego, chorego kota do kliniki pełniącej dyżur w Wielką Sobotę. Badanie krwi, testy FIV / FELV, kroplówka, leki - to zaledwie początek leczenia Rudego, i kolejne 500zł do zapłaty.

Wielkanoc to czas cudów. Dla mnie każde ocalone zwierzęce życie, wyprowadzenie z choroby bezdomnego kota, to cud.

Jeśli ktoś z Was zechciałby zostać współtwórcą tych małych, niewidzialnych cudów - zapraszam do wpłacenia grosika na zrzutkę. Ulżyjmy biednym, niechcianym, pogardzanym, cierpiącym istotom w ich drodze przez życie, pod względem doznanego cierpienia - w drodze krzyżowej...

Za każdą pomoc będę bardzo wdzięczna i dzięki niej zdołam pomóc kolejnym kocim jezusom.

Dziękuję w imieniu swoim oraz nigdy wcześniej nie kochanych i nie zaopiekowanych Władysławy i Rudego.