Zawsze, jeśli tylko istnieje cień szansy, walczymy o zdrowie i życie naszych podopiecznych.

Często jednak życie pisze bardzo smutne scenariusze, i niestety tak było i tym razem - przegraliśmy walkę o Findusa, niemal 14-letniego podopiecznego, prowadzonego przez nas Domu Psiego Seniora.

Taka walka o życie jest często bardzo kosztowna, a sprawa dodatkowo komplikuje się kiedy brakuje środków na jej opłacenie.

Zostały nam do zapłaty faktury za wizyty w lecznicy z Findusem.

Wcześniejsze, niespodziewane wydatki na ratowanie życia Heni, innej naszej podopiecznej, skutecznie nas wydrenowały.

Cały czas też realizujemy organizowane przez nas pobyty w Laponii, które wymagają też pewnych i to niemałych nakładów finansowych, dlatego dobiliśmy do ściany.

Prosimy Was bardzo o pomoc w opłaceniu faktur za leczenie Findusa i pokryciu wydatków na paliwo - do lecznicy mamy 70 km w jedną stronę.

Findus po odrzuceniu w sportowym kennelu przez poprzedniego właściciela, bo nie można nazwać tego człowieka opiekunem, ponieważ nie biegał wystarczająco szybko w psim zaprzęgu,

znalazł swój kochający i troskliwy dom u nas.

Poniżej historia leczenia Findusa.

Kilka dni temu u Findusa zaczęły pojawiać się ataki epileptyczne.

Chłopak w trakcie ataku nie upadał, tylko chodził, lecz z trudem, jego ruchy były niezborne, potykał się, tracił też czasowo wzrok, poruszał mimowolnie głową, miał nieobecne oczy, był zdezorientowany i niekiedy piszczał.

Po ataku wzrok powracał i Findus nas rozpoznawał, następnie zachowywał się normalnie, był aktywny, szczekał, lubił być głaskany, wtulał się w nas, miał apetyt.

Niestety ataki występowały 2, a nawet 3 razy dziennie.

Na czwartkowej wizycie, 18 lipca, w lecznicy w Kuusamo, Findus został zbadany przez lekarkę weterynarii Laurę, pobrano też krew do dalszych badań i wspólnie podjęliśmy decyzję o wdrożeniu leczenia epilepsji, gdyż chłopak był ogólnie w dobrej kondycji, a ataki nie były silne. Nazajutrz po otrzymaniu wyników krwi, które powinny rozjaśnić obraz sytacji Laura miała ustalić regularne leczenie.

W lecznicy Findus otrzymał lek przeciwdrgawkowy w iniekcji, który trochę go otumanił, ale po pewnym czasie chłopak zaczął ponownie kontaktować.

Niestety ataki bardzo go wymęczyły. Findus przez całe swoje życie był bardzo aktywnym psiakiem, cały czas w ruchu. Na starość niewiele się zmieniło, być może główną przyczyną jego ruchliwości stała się bardziej lekka demencja, objawiająca się u wielu psów przymusem chodzenia. Kiedy czuł się dobrze biegał na wybiegu, szczekał, lubił być głaskany i chodzić na spacery.

Na szczęście lek podany w lecznicy zadziałał i ataki odpuściły, chłopak mógł w końcu spokojnie pospać i odpocząć. Epilepsja może mieć mnóstwo przyczyn i jedną z nich, braną pod uwagę przez wetkę, był niestety guz mózgu.

Mieliśmy jednak nadzieję, że sprawa nie jest aż tak poważna i uda się odpowiednimi lekami pomóc Findusowi, że jego komfort życia się poprawi.

Jeśli jednak stan Findusa się pogorszy, najbardziej humanitarnym wyjściem będzie eutanazja.

W aptece wykupiliśmy też lek aplikowany per rectum, aby w razie kolejnego ataku w domu szybko zareagować i zdusić go już na samym początku.

Po otrzymaniu leku w lecznicy przez resztę dnia i całą noc wszystko było dobrze, u Findusa nie pojawił się żaden atak, aż do 8:00 rano w piątek.

Szybko podaliśmy lek per rectum, atak zaczął odpuszczać, jednak po ok. 25 minutach uderzył na nowo, tym razem mocniej.

Po konsultacji z wetką Laurą zaaplikowaliśmy wlewkę powtórnie, po pewnym czasie atak złagodniał, aż prawie całkowicie ustał. Jednak Findus nie czuł się dobrze, nie wrócił do normalnej kondycji, atak go wymęczył, cierpiał.

A najgorsze było dopiero przed nami.

Na zdjęciu Findus tuż przed trzecim, najsilniejszym atakiem.

Po około 2 godzinach, kiedy wszystko wskazywało, że sytuacja uspokoiła się na dłużej, pojawił się trzeci, najsilniejszy atak, a my po raz trzeci podaliśmy lek, który po pewnym czasie przyniósł ulgę Findusowi.

Nie mieliśmy jednak już wątpliwości, że przegraliśmy walkę o zdrowie i życie Findusa. Ataki były coraz częstsze i coraz silniejsze.

Umówiliśmy się zatem z Laurą na ostatnią wizytę z Findusem. Na szczęście nie musieliśmy długo czekać i po godzinnej podróży samochodem, przed 13:00, dotarliśmy do lecznicy w Kuusamo.

Findus zmarł o 13:00, byliśmy z nim przez cały czas. Był naszym podopiecznym, naszym bliskim, przyjacielem, rodziną.

Teraz już nie cierpi.

Odszedł godnie, z szacunkiem i naszą miłością oraz troską.

A nasze serca po raz kolejny krwawią.

Będziemy ogromnie wdzięczni za każdą, nawet najdrobniejszą, wpłatę.

Dziękujemy z całego serca.

PS Wyniki krwi, które otrzymaliśmy już po śmierci Findusa, nie wskazują wyraźnej przyczyny ataków - parametry wątrobowe znacznie podwyższone, lekka anemia, zbyt niski poziom glukozy, CRP lekko podwyższone, niski poziom T4 i kreatyniny.

Najnowsze wieści z Domu Psiego Seniora można znaleźć na naszej stronie:

https://www.facebook.com/DomPsiegoSeniora