Czy potrafimy żyć bez nadziei? Czy bez nadziei zniesiemy trud kolejnych dni?

NADZIEJA na lepsze jutro pomaga przetrwać nam ciężkie czasy. Nadziei potrzebujemy wszyscy - bez względu na kolor skóry, wykształcenie, zasobność portfela.

Wszystkim nam przyszło żyć w szczególnie trudnych czasach – są to czasy wielkiej niepewności, poczucia ogromnej straty, tęsknoty…

Wiecie, że mojemu sercu są bardzo bliscy ludzie zza Równika. Oni znajdują się w szczególnie trudnej sytuacji. Bieda i głód w tych miesiącach nie są im obce, bowiem od lat kwiecień, maj i początek czerwca to trudny czas… Pora deszczowa, malaria, walące się pod naporem deszczu chałupiny, brak jedzenia. Ale dotychczas zawsze towarzyszyła im NADZIEJA. Ta nadzieja nigdy ich nie opuszczała, nadawała rytm i sens ich życiu. Teraz ich rzeczywistość jest okrutna… dlaczego gorsza niż nasza?

Kenia bez turystów odsłania inne – represyjne oblicze – tym najprostszym ludziom nikt niczego nie tłumaczy, żyją w ogromnym chaosie informacyjnymi, w strachu, a skorumpowana i bezwzględna policja bije na oślep. Tegoroczny głód w strugach ulewnego deszczu bez nadziei, bez otuchy, bez marzeń i wiary w nadejście lepszego jutra, boli bardziej i jest dotkliwy do łez.

Taka sytuacja wyzwala w ludziach najgorsze instynkty, jeśli nie masz zupełnie nic, nie masz też nic do stracenia i… tej czającej się agresji też się boją.

Nadziei nie można kupić, ale nadzieję można dawać, można się nią dzielić. Dlatego ja w swoim imieniu i w imieniu wszystkich moich przyjaciół proszę – podzielcie się nadzieją.

Bardzo chciałabym abyśmy mogli wrócić do realizacji naszych projektów: kupna materacy, zakładania solarów, modernizacji domów, posyłania dzieci do szkoły, lecz abyśmy mogli to robić w przyszłości, teraz musimy pomóc im przetrwać. Pomoc od nas w tym czasie ma o wiele większe znaczenie, bo każda garść mąki z kukurydzy, każdy kawałek chleba, każda łyżka cukru od nas, to jak dzielenie się nadzieją, to dawanie im otuchy i wiary, że będzie lepiej. Jeśli My ich pozostawimy, rozpacz przybierze postać straszliwego spokoju.

„W świecie pełnym nienawiści, ciągle musimy mieć nadzieję. W świecie pełnym zła wiąż musimy być pełni otuchy. W świecie pełnym rozpaczy nadal musimy mieć odwagę, by marzyć. W świecie zanurzonym w nieufności, my ciągle musimy mieć siłę, by wierzyć.” – M. Jackson

Nie chcę epatować zdjęciami pełnymi rozpaczy i bólu, bo taką od zawsze mam zasadę – nie szokować tylko zachwycać. Dlatego poniżej kilka, jak sądzę, ładnych zdjęć z naszej kenijskiej rzeczywistości.

Więcej na temat naszej działalności w Kenii można znaleźć na naszej stronie internetowej:

http://pomagamywkenii.org.pl/