Od Natalii: Drogie osoby, mam cholernie dużą dziurę finansową. Nie mam pracy od lipca. W tym czasie miałam rozmowy z kilkunastoma firmami, z czego cztery doszły do finałowego etapu. Zwykle w takim wypadku udawało się raz na dwa-trzy razy, teraz jednak nie udało mi się dogadać z żadną. Przez ten czas skończyła mi się kasa, zaczęłam się znów zapożyczać, co gorsza niektóre z tych pożyczek powinnam już dawno oddać. Nie chcę wciąż pożyczać, bo to już są potężne kwoty, a ciągle nie widać końca - ale co chwila muszę. I jest mi cholernie głupio - a jeszcze bardziej, gdy w dodatku nawalam z oddawaniem, bo dalej nie mam pracy. Mimo wszystko są pewne pozytywy: 1. Udało mi się obniżyć moje miesięczne koszty o 1/3. Jeśli dobrze pójdzie, uda mi się jeszcze bardziej i w grudniu będę miała do zapłacenia połowę tego, co płaciłam w styczniu. Jasne, szkoda że nie wcześniej - ale nie sądziłam, że będzie aż tak źle. 2. Udało mi się na targach pracy złapać kontakt z kilkoma firmami, w których zawsze chciałam pracować, i porozmawiać z ich rekruterami. Ale nie chcę zapeszyć. 3. Nie poddaję się. Uczę się nowych rzeczy, szczególnie takich, których pracodawcy poszukują. Cały czas mam nadzieję, że już za chwilę się uda. W każdym razie zdecydowałam, że szukam pracy w Krakowie i przeprowadzam się tutaj (chyba że trafię na ofertę z innego miasta, z pokryciem kosztów przeprowadzki). To oznacza przeprowadzkę kotów i rzeczy z Warszawy, i będę mogła zwolnić wynajmowane tam mieszkanie. Jednakowoż chciałabym Was poprosić o pomoc. Za kilka dni mam urodziny. Jeśli zgodzicie się podarować mi z tej okazji trochę kasy, bardzo pomożecie. Do Waszego uznania zostawiam, ile możecie. Jak ktoś nie może nic - niech się nie martwi, wszyscy tak czasem mamy. Sama świetnie wiem jak jest, pomagam kiedy tylko mogę, a teraz trafiło na mnie - bywa.