12. maja 2022 spalił się mój leśny azyl.

Było to miejsce zbudowane przez mojego ojca przy wydatnej pomocy całej rodziny. Domki były skromne, ale miały dla mnie ogromną wartość sentymentalną. Było moim schronieniem przed rozgardiaszem życia, dawało mi siłę, natchnienie, ładowało baterie.

Pożar pojawił się z zewnątrz, niespodziewanie i dotąd nie znamy jego przyczyny. Wszystko działo się błyskawicznie, w lesie było bardzo sucho, było dużo liści i wiał silny wiatr. Jeden domek spłonął całkowicie, z drugiego pozostał parter. Ucierpiały też drzewa i krzewy, bo ogień strawił 90% poszycia, ale tutaj prawdziwy rozmiar szkód, dopiero się okaże. Najpierw był szok i niedowierzanie, kompletnie mnie sparaliżowało. Potem zaczęłam się zastanawiać, co dalej. Koszty budowy, czy odbudowy wydały mi się kompletnie poza zasięgiem...

Na pomysł zrzutki wpadli moi przyjaciele. Szczerze mówiąc jest to jedyna szansa na przywrócenie tego miejsca do życia.

Co dalej?

Na razie chciałabym uprzątnąć pogorzelisko i zabezpieczyć ocalałą część domku tak, żeby można go było bezpiecznie używać  jako roboczego baraczku. Chciałabym też  jakoś pomóc poparzonym drzewom i krzewom, a rosną tam siedemdziesięcioletnie sosny. Uratować co się da, a w miejsce straconych posadzić nowe. Potem chciałabym postawić nową, małą chatkę, w której mogłabym tak jak dawniej, pisać, myśleć, odpoczywać i gościć przyjaciół. Ten dom był zawsze otwarty i przyjazny, wiele osób wspomina go z sentymentem.

Kim jestem?

Z pasji i potrzeby opowiadaczką. Od lat dzielę się historiami, które wymyślam lub wyszukuję. Moje źródła inspiracji są czasem zaskakujące, bo potrafię znaleźć temat do nowej opowieści w programie telewizyjnym lub notce prasowej, ale najwięcej znajduję w książkach. Opowiadam wszystkim – dzieciom i dorosłym – i wszędzie, gdzie jest klimat po temu i gdzie zostanę zaproszona.

Mam nadzieję, że dzięki Waszej pomocy uda mi się przywrócić to miejsce do życia i stworzyć w nim kolejne historie.