Przez ostatnie tygodnie pytaliśmy znajomych i różne organizacje o osoby znajdujące się w naprawdę trudnej sytuacji. Dostaliśmy sporo odpowiedzi, a ostatecznie wytypowano dla nas 68-letnią panią X (dane ukryliśmy, żeby zachować jej anonimowość), którą odwiedziliśmy, żeby porozmawiać i poznać jej potrzeby. 

I tak znaleźliśmy się w ciemnym, małym, pustym podwórku. Nacisnęliśmy dzwonek i czekaliśmy, aż starsza pani otworzy nam drzwi. Najpierw pojawiło się światło. Przez okno dostrzegliśmy kilka doniczek z kwiatami i kaktusami. Kiedy w końcu otworzyły się drzwi, na zewnątrz wyskoczył średniej wielkości piesek, wesoło machając ogonem. Weszliśmy do środka, gdzie z kolei uważnie przyglądał się nam kot. Niestety na tym się kończy wesoła część naszej opowieści. Wnętrze było zaniedbane, chociaż pani X stara się, jak tylko może, żeby utrzymać porządek. Powiedziała nam, że cały budynek był kiedyś stajnią, którą zaadoptowano na potrzeby mieszkalne. Dlatego brakuje w nim okien i światła dziennego. W mieszkaniu panuje zimno, z powodu braku opału. Problemem pani X jest też sypiący się komin, bo nie stać jej na jego naprawę. Emerytury wystarcza pani X jedynie na podstawowe potrzeby: jedzenie, opłaty, leki. Innym poważnym problemem jest także pralka, której obecny stan sprawia, że jej użytkowanie jest niebezpieczne. 

Często w domowych pracach panią X odciąża siostra, ponieważ sama – ze względu na wiek i choroby – nie jest już w stanie sobie poradzić. Nasza gospodyni pracowała kiedyś jako pielęgniarka, a teraz jej jedynym towarzyszem w codziennej samotności jest ukochany pies. Pani X, zapytana o to, czego jej potrzeba, odpowiedziała, że tylko pralki, opału i naprawy komina. Z naszych obserwacji wynika jednak, że potrzeby są dużo większe. W pierwszej kolejności oczywiście chcielibyśmy podarować pani X najpotrzebniejsze rzeczy. Znamy dobre serca iławian i jesteśmy przekonani, że uda nam się zaskoczyć ją jakimś miłym prezentem (np. zapas żywności, produkty codziennego użytku, ciepły koc, karma dla kota i ukochanego psa).

Nasza gospodyni (pani X) – samotna, schorowana, żyjąca w trudnych warunkach mieszkaniowych – uważa, że nic dobrego jej nie spotkało, mieszka w Iławie od 35 lat.

Pomóżcie nam zmienić jej nastawienie do życia. Niech te święta będą dla niej ciepłe, beztroskie, wyjątkowe, a otrzymane dobro pozostawi ciepły ślad w jej sercu.

Chętnie przyjmiemy pomoc w formie rzeczy; żywność, opał, karma dla psa.

Zbiórka organizowana przez Klub HDK Krwiofile, należący do Oddziału Rejonowego PCK w Iławie.

Numer do kontaktu z nami: 531433180

Zdjęcie pożyczone ze strony gops.slupsk.pl