Opowiem Wam dziś o moich kiciuchach z Ukrainy.

Widziałam często zdjęcia chudziutkich kotów chodzących ulicami zbombardowanych miast…Więc kiedy zapytano mnie czy pomogę jakimś kociakom stamtąd, serce, jak zawsze, nie pozwoliło mi odmówić.

Czekałam na koty, które nie wyjechały z Ukrainy, ponieważ zaczęła się wojna. 

Koty miały mieć badania, szczepienia, odrobaczenia, kastracje, wszystkie dokumenty. Jednym słowem: mój dom miał być „punktem przelotowym" na trasie do domów, które na pewno bardzo szybko bym znalazła.

Zwierzaki, które do mnie dotarły nie miały nic wspólnego, z tym co wyżej Wam napisałam.

Osiem kotów przyjechało upchniętych w czterech małych transporterach, bez jakichkolwiek dokumentów potwierdzających ich stan zdrowia.

Wyciągałam je z transporterów mokrusieńkie od własnych odchodów....

Dwa z ośmiu kociaków trzęsły się z wychłodzenia, chociaż na polu temperatura dochodziła do 20 stopni.  

Dwa maleństwa skrajnie zaniedbane… Nie dotykając ich, a jedynie patrząc na ich grzbiety, mogę policzyć kręgi w ich kręgosłupach. 

Trzy ogromne kocury, które ważą mniej niż zdrowe półroczne kociaki.  

I 10 letni dziadziuś, którego bolą chyba wszystkie zjedzone zęby. 

Byłam przygotowana na udostępnienie domu dla ośmiu zdrowych, gotowych do adopcji kotów, a czeka mnie ogarnięcie ich pod kątem weterynaryjnym.

Nie będę ukrywać, że na tak ogromny wypadek nie byłam gotowa. 

Dwa dni zajęło nam ustalenie tego, co się wydarzyło po drodze i dlaczego nie dotarły do mnie na które się umawiałam. 

Svitlana (starsza pani) wraz z 8 kotami i 3 psami została ewakuowana ze Słowiańska (Slavyanska) z obwodu donieckiego.

To była bardzo ciężka i niebezpieczna ewakuacja.

Kierowca, który wiózł ją do granicy, wyrzucił ją w środku nocy niedaleko Dniepra.

Wolontariusze ze schroniska „Kowczeg” w Dnieprze pomogli jej dostać się na granicę i dotrzeć do Polski wraz ze zwierzętami. 

Oto historia moich kotów…

Jestem szczęśliwa, że uratowaliśmy zwierzaki z bombardowanego miasta, i bardzo chcę im pomóc. Ale nie jestem w stanie udźwignąć tak ogromnych kosztów.

Edit 1.

Wiem, że wszyscy jesteście zmęczeni ilością próśb o pomoc

Jeżeli mam być szczera to gdybym wiedziała, jak bardzo rzeczywistość będzie odbiegać od tego na co się zgodziłam, nie podjęłabym się opieki nad tyloma kotami w takim stanie na raz.

Pokażę Wam dziś cztery, te które wyglądały najgorzej i udało mi się zrobić im badania przed świętami .

Koty mają zrobioną biochemie, morfologię, testy FIV/FeLV, oraz dostały tabletki na odrobaczenie, bo samoistnie wychodziły z nich robaki.

Koszt na dzień dzisiejszy to 752 zł

Rozpisując to na każdego kota :

- biochemia i morfologia - 100 zł

- test 80 zł

- tabletka na odrobaczenie - 8 zł

Pozostałe cztery, te w lepszej kondycji są umówione na identyczne badania 25.04

Później kastracje, szczepienia...

Ta olbrzymia na pierwszy rzut oka kwota to tylko 625 zł na łepetynkę.

Gdzie już straciliśmy z puli po 188 zł

Pomóżcie mi pomagać, bo bez Was nie dam rady ratować kocich żyć

Krótko opiszę jeszcze kociaki

Biały, około 2 letni kocur z kocim katarem. Zaczęliśmy już antybiotykoterapię

Srebrna młoda dziewczynka, ma około 4 miesiące. Na szczęście wyniki ma dobre i oprócz ogromnej ilości jedzenia i miłości więcej jej do szczęścia nie potrzeba

Czarny około 10 letni kocur. U niego traumę wojenną widać z daleka.

Kulka strachu i przerażenia na otaczający go świat

W pierwszym dniu był tak sparaliżowany strachem, że nawet nie zareagował na widok jedzenia.

Srebrny, około 2 letni kocur, którego najprawdopodobniej będzie czekać strzyżenie jeżeli nie uda mi się rozczesać kołtunów.

Po odrobaczeniu wrócił mu apetyt więc myślę , że szybko odzyska brakujące kilogramy.