Nasz Mirek, znany większości osób jako Gryzli, a mi znany jako najkochańszy tata, to od zawsze człowiek, który uwielbiał życie, przebywanie w towarzystwie, zabawianie rozmowami, przebywanie poza domem, chociażby jeżdżąc rowerem wielokilometrowe trasy, ale też otaczanie się swoją najbliższą rodziną. Przez wiele lat tata łapał się każdego zajęcia by zawsze móc zapewnić Nam, swoim dzieciom i żonie, to, co niezbędne do życia. Chorować zaczął już jako młody chłopak, cukrzyca, która go zaatakowała latami siała spustoszenie w całym organizmie. Przez to musiał zrezygnować chociażby z jazdy na rowerze, kąpieli w jeziorach i basenach, z tego, co każdemu z nas wydaje się być tak zwyczajne, a do czego jemu jest tęskno. 

Mimo starań, wizyt u specjalistów i kosztownych leków, tu zacytuje lekarzy „łatwiej jest powiedzieć na, co Pan nie choruje”. I właśnie te choroby sprawiły, że stopniowo tata stracił to, co kochał w życiu najbardziej - samodzielność. Od kilku lat na prawdę intensywnie walczyliśmy o nogi, bo te cukrzyca i miażdżyca dotknęły najbardziej. Zaczęło się od częściowej utraty czucia, przez amputację palca, degradację kości i stawów, aż doszło do amputacji nogi nad kolanem. To nie była łatwa decyzja, ale ratująca życie. A tata ma dla kogo żyć, ma nas, ale w styczniu tego roku urodził się mój syn, Natan to pierwszy wnuczek, z którym dziadek pragnie jeszcze móc się bawić i pokazywać mu świat swoimi oczami. 

Tata był i jest moim bohaterem, tym razem to on potrzebuje pomocy i każdy z Nas może użyć swojej super mocy wpłacając nawet najmniejszą kwotę, po to by łatwiej było mu sięgnąć ponownie po samodzielność.

Dlatego w ramach wdzięczności za to jakim jest tatą i jak wiele dla mnie zrobił, nie tylko w jego, ale w swoim własnym imieniu proszę Was o pomoc.