Martynka to moja jedyna, ukochana siostra, a zarazem najlepsza przyjaciółka. Mimo doświadczającego nas losu do tej pory nigdy nie musieliśmy korzystać z czyjejkolwiek pomocy, a nawet same często angażowałyśmy się w wolontariacie pomagając w przygotowaniu posiłków dla potrzebujących. Martyna od urodzenia chorowała dużo mocniej i częściej niż jej koleżanki, ze szkoły. Zapalenie opon mózgowych, WZW typ C, padaczka, regularne zapalenia zatok z koniecznością wykonywania punkcji... Dzięki nieustępliwej postawie naszej silnej Mamy Beaty, po wielu wizytach, konsultacjach, wyjazdach do Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie i po licznych pobytach w szpitalu zdiagnozowano u Martynki wrodzony zmienny niedobór odporności organizmu, rzadką chorobę immunologiczną, wpływająca destrukcyjnie na podatność siostry na wszelkie infekcje. Lekarze podjęli się przetoczenia Sandoglobulin, Flebogammy, co cztery tygodnie na oddziale immunologicznym w Poznaniu. Martusia musiała z uwagi na swoje zdrowie unikać większych skupisk ludzi, w szkole przeszła na nauczanie indywidualne, które obejmuje znacznie mniej godzin lekcyjnych, więc dla właściwego opracowania materiału często trzeba korzystać z korepetycji.

Roku temu odszedł nasz Tata, Krzysztof… z którym Martyna była bardzo zżyta i który był głównym żywicielem rodziny. Wszelkie wydatki pokrywamy teraz razem z Mamą -Jonizujące filtry powietrza i lampy antybakteryjne kupiłyśmy dzięki wsparciu wspaniałych ludzi;*, obecnie odkładamy przede wszystkim na pobyt w ośrodku, który ma w ofercie zabiegi wzmacniające odporność, ponadto wciąż sprawia nam kłopot opłacenie leków i suplementów, korepetycji uzupełniających zajęcia indywidualne, psychoterapii Martusi, tak niezbędna przez ciągle życie w izolacji, częste dojazdy do szpitali… Bóg czyni dobro rękoma ludzi dobrej woli, a dobry uczynek wielokrotnie do nas wraca. Bardzo wszystkich proszę o szczodre serca.