Michał Kolasa to młody, energiczny facet, który swój wolny czas lubi spędzać w górach lub na siłowni. A dla mnie młodszy brat, na którego zawsze mogłam liczyć. Część z Was na pewno zna go jako świetnego mechanika rowerowego, solidnie serwisującego Wasze rowery tu, w stolicy Podhala – Nowym Targu.

Los jednak postanowił go boleśnie doświadczyć. W piątek, 28 lutego bieżącego roku, przyszedł jak co dnia do pracy, pomimo bólu głowy i zaburzenia widzenia. Nie zdążył nawet ściągnąć kurtki - przewrócił się, miał problem z mową, był skołowany i lewa strona ciała zaczynała mu już niedomagać. Szybkie rozeznanie w sytuacji przez szwagra i kolegów z pracy, natychmiastowa reakcja i telefon po pogotowie. Transport do Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie-Prokocimiu na Oddział Neurologiczny. Usłyszeliśmy wyrok – rozległy udar krwotoczny. Pierwsze doby są decydujące. Musi walczyć. Strach pomyśleć, co by było, gdyby to był dzień wolny od pracy. Gdyby szybko nie otrzymał pomocy.

W szpitalu walka o jego życie toczyła się dłużej, przez pierwsze dwa tygodnie. Po krytycznym okresie, udało się na szczęście opanować główne zagrożenia i wciąż jest z nami, jednakże w wyniku udaru został lewostronnie sparaliżowany i stracił całkowicie możliwość poruszania lewą ręką i lewą nogą.

Dwa tygodnie po zdarzeniu Michał został przetransportowany do ośrodka rehabilitacyjnego w Limanowej, gdzie rozpoczął heroiczną walkę o odzyskanie sprawności i dawnego życia. Po trzech tygodniach ćwiczeń w tym ośrodku są już widoczne znaczne postępy. Na ten moment Michał sam już wsiada i porusza się na wózku. Zaczyna ćwiczenia w pozycji stojącej. Za pomocą specjalnej kuli jest w stanie przejść kilka metrów. Największy postęp jest w ruchomości stawu biodrowego. Zdajemy sobie jednak sprawę, że czeka go jeszcze długa i żmudna rehabilitacja lewej nogi i ręki.

Na koszt NFZ przysługuje mu jeszcze tylko około dwa miesiące pobytu w ośrodku. Realnie patrząc, Michał będzie potrzebował przynajmniej roku intensywnej neurologicznej rehabilitacji i fizykoterapii, która pochłonie masę środków, a przy tym przez dłuższy czas nie będzie mógł wrócić do swojej dotychczasowej pracy.

Najważniejsze jest jednak to, że Michał nie poddaje się w walce. Ma dobre nastawienie, chce walczyć i ćwiczyć. A ma po co – jeszcze całe życie przed nim.

Prosimy wszystkich, którzy mają możliwość i chęć pomocy materialnej o wsparcie w tym żmudnym procesie powrotu do zdrowia. Apelujemy w imieniu dziewczyny, rodziny i przyjaciół, którym dobro Michała leży na sercu, i których to zdarzenie bardzo mocno osobiście dotknęło – pomóżcie nam odzyskać zdrowie Michała.

Dziękujemy za wszystkie wpłaty, które umożliwią mu dalszą intensywną i systematyczną rehabilitację. Jesteśmy niezmiernie wdzięczni i zaręczamy, że 100% środków trafi do niego.