Właśnie mija pół roku od ataku Rosji na Ukrainę. Długich sześć miesięcy podczas których cierpią niewinni ludzi. Ci dorośli ale i ci mniejsi - czyli młodzież i dzieci. Wielu z nich okrucieństwo wojny dosięgło bezpośrednio. Niestety, ale zawsze gdy dorośli walczą dzieci są ofiarami. Tak jest dzisiaj i tak też było wcześniej, podczas innego konfliktu. 

Podczas II wojny światowej niemieccy okupanci wykazywali się wyjątkowym okrucieństwem w stosunku do Polaków i ich dzieci. Jednym z terenów gdzie dochodziło do takich sytuacji, była okupowana Zamojszczyzna. Wojenna gehenna tysięcy niewinnych ludzi z terenu Zamojszczyzny wiązała się z niemieckimi planami tworzenia „przestrzeni życiowej” na wschodzie. Historycy wskazują, że z Zamojszczyzny w „Aktion Zamość” w zaledwie kilka miesięcy (od końca listopada 1942 do marca 1943 roku) wysiedlono ok. 110 000 osób, z czego ponad 30 000 stanowiły właśnie dzieci. Ich losy były różne. 

„W tym czasie widziałem naocznie, jak Niemcy odłączali dzieci od matek. To oddzielanie matek od ich pociech najbardziej mną wstrząsnęło. Najgorsze tortury, jakie zniosłem, były niczym w porównaniu z tym widokiem. Niemcy zabierali dzieci, a w razie jakiegoś oporu, nawet bardzo nikłego, bili nahajami do krwi - i matki i dzieci. Wtedy w obozie rozlegał się pisk i płacz nieszczęśliwych. Nieraz matki zwracały się do Niemców z prośbą o żywność dla zgłodniałych i zmarzniętych dzieci. Jedyne, co mogły otrzymać, to uderzenie laską lub bykowcem. Widziałem, jak Niemcy zabijali małe dzieci (...) Warunki higieniczne były straszne. Wszy, brud, pchły, pluskwy wprost żywcem pożerały ludzi” – wspominał Leonard Szpuga, wysiedlony rolnik z Topólczy.

Przyjmuje się, że z 30 tys. dzieci objętych akcją wysiedleńczą ok. 10 tys. straciło życie bądź zaginęło, a ok. 4,5 tys. przeznaczono do germanizacji. Transporty wycieńczonych i głodnych najmłodszych Zamojszczan skierowano m.in. do Siedlec, gdzie 3 lutego 1943 r. mieszkańcy miasta, na znak protestu wobec bestialstwa Niemców, zorganizowali demonstracyjny pogrzeb dzieciom zmarłym podczas podróży.

Część dzieci, u których niemieccy lekarze-antropolodzy stwierdzili obecność odpowiednich cech rasowych, przeznaczono do germanizacji w niemieckich rodzinach i domach dziecka. Z kilkunastu tysięcy przeznaczonych do germanizacji udało się po wojnie odzyskać… zaledwie 800. Właśnie dlatego chcemy stworzyć animację, która dzięki tłumaczeniu na kilka języków i kampanii reklamowej trafi do widzów w Europie.

Zebrane tutaj środki przeznaczymy na stworzenie animacji (mamy już storyboard), tłumaczenia treści na język: niemiecki, angielski oraz promocję spotu w mediach społecznościowych: Facebook, Twitter, Instagram, TikTok, LinkedIn. Razem możemy przypomnieć historię, która nigdy więcej nie może się powtórzyć. Pomożesz?