Boję się zasnąć... Boję się obudzić...Boję się jutra bo wiem, że moje choroba postępuje i zabierze mi jeszcze więcej... Chciałabym, żeby to był tylko straszny sen ale niestety tak nie jest..

Kochani mam niespełna 20 lat - powoli zaczęłam wchodzić w dorosłość. Zdałam prawo jazdy, w tym roku zdaję maturę. Niestety w zeszłym roku otrzymałam niespodziewaną, bardzo ciężką dla mnie diagnozę, która wywróciła mój świat do góry nogami. Zdiagnozowano u mnie chorobę genetyczną ataksję rdzeniowo móżdżkową (SCA-1)  którą odziedziczyłam po tacie.

Choroba dzień po dniu odbiera mi sprawność. Miewam już problemy z utrzymaniem równowagi swojego ciała. Moje dłonie i stopy tracą swoją siłę, ciężko jest mi wykonywać podstawowe czynności. Zaczynają pojawiać się problemy z mową.

Jedynym sposobem, aby opóźnić postępy choroby to ćwiczenia i rehabilitacja. Dlatego moja prośba do Was o pomoc finansową na rehabilitację. Wiem, że każdy z Was zmaga się ze swoimi problemami. Wiem, że każdemu jest ciężko, ale ja niestety nie jestem w stanie podjąć pracy, mój stan zdrowia mi na to nie pozwala. Chce uczęszczać częściej na zajęcia z logopedą, tak aby już teraz ataksja nie odebrała mi możliwości mówienia. Zajęcia w ramach NFZ mam co 3 tygodnie i trwają tylko 30 minut.

Jestem świadoma tego, że nie ma leku na tę chorobę i jestem leczona na ten moment objawowo, ale chce walczyć by móc jeszcze przeżyć swoje marzenia.

Jest mi ciężko żyć z tą świadomością, ale chce walczyć o swoje zdrowie.

Chce jak najdłużej pozostać samodzielna, dlatego będę bardzo wdzięczna za każdą pomoc

Dziękuję za każdą wpłatę na moją zbiórkę. Dziękuję za każde udostępnienie. Życzę każdemu z Was dużo zdrowia, którego mi tak bardzo brakuje...

Z pozdrowieniami Małgosia