W akcji Szlachetna Paczka uczestniczymy od jej pierwszej edycji w Płocku, czyli od 2010 roku. Na początku organizowaliśmy to we własnym gronie członków Grupy, a potem przeszliśmy na szerszą formułę - Płocka Grupa Fotograficzna i Przyjaciele.

W tym roku wspieramy Pana Tomasza.

Historia Rodziny

Pan Tomasz mieszka i żyje samotnie. Od lat wielu jest po rozwodzie, nie ma relacji i kontaktu żoną i córką. Pracował w większości na budowach. Nagła choroba -zawał serca- sprawiła, że ujawniło się kilka innych chorób. Teraz zmaga się z częstymi wizytami u lekarzy. Wie, że do zdrowia całkiem nie wróci ale dużo chodzi, pomaga mieszkającej niedaleko matce w ogródku by zachować sprawność, być użytecznym. Pracując dorywczo nie przywiązywał wagi do treści umowy o pracę, ważne było by płacili. Ale gdy zachorował wszystko się skończyło-nie może iść na budowę do ciężkiej pracy a tylko to potrafi. Żył z dnia na dzień-bez rodziny, gdy wszystko się lata temu posypało, jak kawaler, po swojemu, nie zawsze najmądrzej. Ale dawał radę, zawał jednak pokazał mu kruchość życia, że nie jest ze stali. Teraz cały jego dochód to zasiłek z MOPS-u (719 zł). Po wykupieniu leków i zrobieniu opłat (550 zł) zostaję mu 169 zł. Wprowadził drakońskie oszczędności, wyliczył że stać go tej zimy tylko na 16 stopni w mieszkaniu.

Piękno Rodziny

Pan Tomasz uważa, że dorosły facet musi sobie radzić. Trudno mu przyznać, że potrzebuje pomocy, wsparcia. Oszczędza bardzo, zwłaszcza na ogrzewaniu, by wystarczyło na opłaty, i leki. Obiad czasem je u mamy, przyjmuje też od rodziny ubrania. Dużo chodzi, z oszczędności ale i dla zdrowia. Jeszcze zupełnie nie wyszedł z traumy możliwości utraty życia, częste kołatania serca przy większym wysiłku przypominają, że teraz musi nauczyć się szukać innej pracy. Wszystko potrafił naprawić, zrobić, nie bał się ciężkiej żadnej pracy. Teraz musi oszczędzać siły. Zasiłek przysługuje mu jeszcze rok. Wdzięczny jest za to, że przeżył, za opiekę lekarzy i wszystkich innych ludzi, obcych przecież, bez nich już by go nie było. Przyszłość jawiłaby się może lepiej gdyby znalazł pracę, która by go nie forsowała a dochody pozwoliły żyć trochę spokojniej, normalniej, jak kiedyś.