Kiedy ją pierwszy raz zobaczyłam, wiedziałam że to nie jest „przypadkowe” spotkanie.

Ola ma 20 lat, jest przykuta do wózka, choruje na czterokończynowe , spastyczne porażenie mózgowe, ma padaczkę i wiele chorób współistniejących. Jej ciało więzi w sobie przepiękną duszę, nie mówi ale wszystko można odczytać z oczu, z grymasu twarzy. Jej Mama jest ziemskim Aniołem ,to po niej odziedziczyła jej uśmiech i oczy które mówią wszystko. Gdybym miała narysować miłość to by była Ola z jej Mamą Agnieszką.

Kosztowne leki i rehabilitacja to potyczki wielu Rodziców chorujących dzieci.

Bardzo chciałabym żeby Ola z Mamą mogły na chwile zapomnieć o tej materialistycznej stronie życia.

Moim marzeniem jest abyście wpłacili mały datek i napisali w komentarzu

❤️ UŚMIECH OLI ❤️

Pragnę aby każdy z Was poczuł wdzięczność i miłość ❤️ byście byli twórcami Oli uśmiechu i mieli swój udział w zakupie drogiego leku. 

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

„Wielkie czyny składają się z drobnych uczynków.”