Życie jest niesprawiedliwe… absolutnie.

Moim przyjaciołom częściowo spalił się nowy, nie całkiem wykończony i z trudem wybudowany, wymarzony dom.

Dom, który miał być dla nich ostoją, na który czekali całe życie i któremu poświęcili wszystkie środki. Który miał przynieść im radość na stare lata, który – tak jak oni sami – miał jednoczyć, a nie dzielić.

Dom przyjazny, otwarty, muzyczny.

Czy to jest sprawiedliwe? Nie.

Przez ostatnie lata życie ich nie oszczędzało, co i rusz przynosząc kolejne przeciwności, ale dzięki wielkiej sile radzili sobie z wyzwaniami. Nie można też zapomnieć, że od zawsze pamiętali o innych i dawali schronienie wszystkim duszom. – i tym zbłąkanym, i tym którzy celowo przyjeżdżali, by ogrzać się w cieple ich gościnności.

Teraz to oni potrzebują pomocy.

Na szczęście mają przyjaciół, którzy nie pozostają obojętni. Niech Bożena i Józef poczują, że ich kochamy. Wiem, że w obecnej chwili jest wiele potrzeb i większość z nas pomaga na rozmaitych frontach, ale wesprzyjmy naszych przyjaciół, naszych bliskich w potrzebie, by odzyskali swoje życie i spokojniej mogli spojrzeć w przyszłość.

z góry wszystkim dziękuję za każde wsparcie