Chciałabym się z Wami podzielić historią cudownej rodziny zastępczej i prośbą o wsparcie. Monika i Zdzisław są małżeństwem, które od lat zajmuje się opieką nad niepełnosprawnymi dziećmi. Rodzina zastępczą są od 2007 roku .Ich rodzina składa się z 3 dorosłych i samodzielnych biologicznych dzieci ,trzech wnuków oraz Huberta, Moniki, Julii, Leny i Mai – ich cudownych wychowanków.

Mając już dorosłe dzieci, postanowili otworzyć swoje serca i dom dla pięciorga dzieci, które potrzebują szczególnej troski i wsparcia.

Hubert to nasz wesoły 10-latek, który jest z nimi od 6 lat. Mimo swojego dziecięcego porażenia mózgowego czterokończynowego oraz zespołu krótkiego jelita, potrzebującego żywienia pozajelitowego, Hubert jest pełen radości i ciekawości świata. Oprócz niepełnosprawności intelektualnej w stopniu lekkim, Hubert wymaga ciągłej rehabilitacji ruchowej, terapii logopedycznej i psychologicznej.

https://www.facebook.com/malyhubertszukadomu

Monika 20 lat ma znaczny stopień niepełnosprawności, spowodowany dziecięcym porażeniem mózgowym w wyniku urazu doznanego w dzieciństwie, oraz niepełnosprawność intelektualną w stopniu umiarkowanym. Spędziła 9 lat w ZOL, a w wieku 16 lat zamieszkała z nimi, ponieważ nie chcieli, aby trafiła do DPS. Jej stan fizyczny wymaga dużo wysiłku rehabilitacyjnego, ale jest otwartą i pogodną dziewczyną. Bardzo lubi śpiewać i jest wielką fanką Dawida Kwiatkowskiego.

https://www.facebook.com/share/r/1MgJfefw1KhM7MMh/

Julia 16 lat jest sprawna fizycznie i ma lekki stopień niepełnosprawności intelektualnej. Jest bardzo uczynną ,wesołą i odpowiedzialną nastolatką. Dobrze się uczy, lubi sport i zajęcia artystyczne.

Maja 7 lat jest drobną, upartą i przesłodką dziewczynką z zespołem Downa. Ma niepełnosprawność intelektualną w stopniu lekkim. Jej siostra bliźniaczka, Lenka, ma zdiagnozowany autyzm wczesnodziecięcy. Lenka dobrze się uczy jest inteligentna i bardzo sprawne fizycznie .Maja wymaga większego wsparcia terapeutycznego ze względu na zespół Downa. Obie dziewczynki są z nimi od 3 miesięcy i chodzą do 1 klasy.

Wszystkie dzieci uczęszczają do Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego we Frysztaku. W związku z przybyciem Mai i Lenki postanowili zaadoptować poddasze swojego domu, aby dać dzieciom i sobie więcej przestrzeni i możliwości lepszego funkcjonowania. Każde z ich dzieci ma swoje indywidualne potrzeby wynikające z ich niepełnosprawności, a oni chcą dać im jak najlepsze warunki do życia.

Codziennie dowożą dzieci do szkoły, która jest oddalona o 35 km. Korzystając z dofinansowania PFRON, zakupili samochód przystosowany do przewozu osób na wózkach inwalidzkich, ponieważ Monika i Hubert tak się poruszają. Do samochodu musieli wpłacić wkład własny w kwocie 45 000 zł.

Na remont poddasza dotychczas wydali 50 000 zł. Jest ono w stanie surowym pomalowane i wymaga wykończenia, takiego jak podłoga z paneli, całe wyposażenie łazienki, drzwi, schody, grzejniki, oświetlenie oraz niezbędne meble. Szacują koszt wykończenia poddasza na około 40 000 zł.

Do tej pory wydali wszystkie swoje oszczędności, ale dla dobra dzieci są gotowi zrobić wszystko, aby zapewnić im jak najlepsze warunki do życia.

Do tej pory radzili sobie sami, teraz nie są w stanie.

Za każdą wpłatę serdecznie dziękuję, każda złotówka ofiarowana przez Was to cząstka waszego serca dla tych , którzy maja w życiu ciężko.

Wspólnie możemy sprawić, że ich dom był bezpiecznym miejscem, w którym każde ich dziecko będzie mogło rozwijać się i czuć się nadal kochane. Bo Monika ma w sobie tyle miłości, że brakuje słów na jej opisanie.

Z góry dziękuję za wszelkie wsparcie i dobro, które od Was otrzymają.

Gosia

I would like to share with you the story of a wonderful foster family and ask for support. Monika and Zdzisław are a married couple who have been caring for disabled children for many years. They have been a foster family since 2007. Their family consists of 3 adult and independent biological children, three grandchildren, and Hubert, Monika, Julia, Lena, and Mai - their wonderful charges.

Having raised their own adult children, they decided to open their hearts and home to five children in need of special care and support.

Hubert is our cheerful 10-year-old who has been with them for 6 years. Despite his quadriplegic cerebral palsy and short bowel syndrome requiring parenteral nutrition, Hubert is full of joy and curiosity about the world. In addition to mild intellectual disability, Hubert requires continuous physical rehabilitation, speech therapy, and psychological therapy.

Monika, 20 years old, has a significant degree of disability caused by cerebral palsy resulting from an injury in childhood, as well as moderate intellectual disability. She spent 9 years in an institution, and at the age of 16, she moved in with them because they did not want her to end up in a nursing home. Her physical condition requires a lot of rehabilitation, but she is an open and cheerful girl. She loves to sing and is a big fan of Dawid Kwiatkowski.

Julia, 16 years old, is physically active and has a mild intellectual disability. She is a very kind, cheerful, and responsible teenager. She is a good student, enjoys sports, and artistic activities.

Mai, 7 years old, is a petite, stubborn, and adorable girl with Down syndrome. She has mild intellectual disability. Her twin sister, Lena, has been diagnosed with early childhood autism. Lena is a good student, intelligent, and very physically agile. Mai requires more therapeutic support due to Down syndrome. Both girls have been with them for 3 months and are attending first grade.

All the children attend a Special School-Educational Center in Frysztak. Following Mai and Lena's arrival, they decided to renovate the attic of their home to give the children and themselves more space and better living conditions. Each of their children has individual needs due to their disabilities, and they want to provide them with the best possible living conditions.

They transport the children to school every day, which is 35 km away. They used funding from the PFRON to purchase a wheelchair-accessible car because Monika and Hubert move around this way. They had to contribute 45,000 PLN as their own contribution to the car.

They have spent 50,000 PLN on attic renovation so far. It is in a raw state, painted, and needs finishing, such as laminate flooring, full bathroom fittings, doors, stairs, radiators, lighting, and necessary furniture. They estimate the cost of finishing the attic to be around 40,000 PLN.

So far, they have spent all their savings, but for the sake of the children, they are willing to do everything to provide them with the best living conditions.

They managed on their own until now, but now they are unable to do so.

I am grateful for any donation, every penny given by you is a part of your heart for those who have a difficult life.

Together we can make their home a safe place where each child can develop and continue to feel loved. Because Monika has so much love in her that words cannot describe.

Thank you in advance for any support and kindness you can offer.

Gosia